ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ, ഡൽഹിയിലെ ചിരവാല മൊഹല്ല എന്ന ചെറിയ സ്ഥലത്ത് 1926 ഡിസംബർ 11-ന് ബാബു രംഗ് ബഹദൂർ മാത്തൂറിൻ്റെ മകളായി ശാന്തി ദേവി ജനിച്ചു. കണ്ടാൽ മറ്റ് കുട്ടികളെപ്പോലെ ഒതുങ്ങിയ ഒരു കുട്ടിയായിരുന്നു അവൾ. എന്നാൽ നാല് വയസ്സ് ആയപ്പോഴേക്കും അവളുടെ സംസാരത്തിൽ ഒരു വലിയ മാറ്റം വന്നു.(The Shanti Devi case, an Indian girl who claimed to have memories of a previous life)
മഥുരയിലെ ഓർമ്മകൾ
"ഇതൊന്നും എൻ്റെ വീടല്ല," അവൾ മാതാപിതാക്കളോട് ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. "എൻ്റെ യഥാർത്ഥ വീട് ഉത്തർപ്രദേശിലെ മഥുരയിലാണ്. അവിടെ എനിക്കൊരു ഭർത്താവും ഒരു മകനുമുണ്ട്. എൻ്റെ ഭർത്താവിൻ്റെ പേര് കേദാർ നാഥ് ചൗബേ എന്നാണ്. എനിക്ക് അവിടെ ഒരു തുണിക്കടയുണ്ടായിരുന്നു." ആദ്യമൊക്കെ മാതാപിതാക്കൾ ഇത് കുട്ടിയുടെ വെറും ഭാവനയായി തള്ളിക്കളഞ്ഞു. എന്നാൽ ദിവസം ചെല്ലുന്തോറും ശാന്തി ദേവി തൻ്റെ മുൻ ജന്മത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ പറയാൻ തുടങ്ങി.
ലുഗ്ദി ഭായി എന്നായിരുന്നു തൻ്റെ പഴയ പേരെന്നും, പ്രസവ ശസ്ത്രക്രിയയെത്തുടർന്ന് പത്ത് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ താൻ മരിച്ചുവെന്നും അവൾ വിശദീകരിച്ചു. മഥുരയിലെ ഭക്ഷണരീതികളെക്കുറിച്ചും വസ്ത്രങ്ങളെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം അവൾ വാചാലയായി. മഥുരയിലേക്ക് പോകണം എന്നുള്ള അവളുടെ വാശി വർദ്ധിച്ചു. ആറാം വയസ്സിൽ അവൾ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോടാൻ ശ്രമിച്ചു. ഇത് മാതാപിതാക്കളെ കൂടുതൽ വിഷമത്തിലാക്കി. അവർ അവളെ ഒരു ഡോക്ടറെ കാണിച്ചെങ്കിലും, പ്രസവ ശസ്ത്രക്രിയയുടെ സങ്കീർണ്ണമായ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കുട്ടിയുടെ വിശദീകരണം കേട്ട് ഡോക്ടറും അമ്പരന്നു.
ഗാന്ധിജിയുടെ ശ്രദ്ധയിലേക്ക്
ഈ അവിശ്വസനീയമായ വാർത്ത താമസിയാതെ നാട്ടിലും മാധ്യമങ്ങളിലും ചർച്ചാവിഷയമായി. ഒടുവിൽ, ഈ വിവരം ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര നേതാവായിരുന്ന മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ ചെവിയിലുമെത്തി. ഗാന്ധിജി ഈ കേസിൻ്റെ സത്യാവസ്ഥ കണ്ടെത്താനായി ഒരു പൗരസമിതിയെ നിയമിച്ചു. പത്രപ്രവർത്തകരും ഗവേഷകരും മതവിശ്വാസികളും ഉൾപ്പെടെ 15 അംഗങ്ങളുള്ള ഒരു സംഘമായിരുന്നു അത്.
ശാന്തി ദേവി തൻ്റെ പഴയ ഭർത്താവിൻ്റെ വീടിൻ്റെ വിലാസം കൃത്യമായി പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. സ്കൂളിലെ അദ്ധ്യാപകൻ ആ വിലാസത്തിലേക്ക് ഒരു കത്തെഴുതി. മറുപടി വന്നപ്പോൾ എല്ലാവരും ഞെട്ടി! ശാന്തി ദേവി പറഞ്ഞത് പോലെ കേദാർ നാഥ് എന്നൊരു വ്യാപാരി മഥുരയിലുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഭാര്യയായ ലുഗ്ദി ദേവി ഒരു മകനെ പ്രസവിച്ചതിന് ശേഷം ഏകദേശം പത്ത് ദിവസത്തിനകം മരിച്ചിട്ട് കുറച്ച് വർഷങ്ങളായിരുന്നു.
മഥുരയിലേക്കുള്ള യാത്ര
കേദാർ നാഥിൻ്റെ ഒരു ബന്ധു ഡൽഹിയിലെത്തി ശാന്തി ദേവിയെ കണ്ടു. യാതൊരു സംശയവുമില്ലാതെ അവൾ അദ്ദേഹത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഒടുവിൽ, കേദാർ നാഥ് തന്നെ ഡൽഹിയിൽ വന്നു. എന്നാൽ അദ്ദേഹം സ്വന്തം പേര് പറയാതെ മറ്റൊരാളാണെന്ന് നടിച്ച് ശാന്തി ദേവിയെ കാണാൻ എത്തി. എന്നിട്ടും ഒൻപത് വയസ്സുള്ള ശാന്തി ദേവി ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് "ഇതെൻ്റെ ഭർത്താവാണ്!" എന്ന് വിളിച്ചു കരഞ്ഞു. തൻ്റെ മകനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ വിതുമ്പിപ്പോയി.
തുടർന്ന്, ഗാന്ധിജി നിയോഗിച്ച കമ്മീഷനോടൊപ്പം ശാന്തി ദേവി മഥുരയിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. മഥുരയിൽ എത്തിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ യാതൊരു സഹായവുമില്ലാതെ ലുഗ്ദി ഭായിയുടെ വീട്, അമ്പലം, തെരുവുകൾ, അടുത്ത ബന്ധുക്കൾ എന്നിവരെയെല്ലാം കൃത്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ലുഗ്ദി ഭായിയും കേദാർ നാഥുമായി മാത്രം അറിയാവുന്ന ചില സ്വകാര്യ സംഭാഷണങ്ങളും രഹസ്യങ്ങളും അവൾ വെളിപ്പെടുത്തി. ഈ വസ്തുതകളുടെയെല്ലാം അടിസ്ഥാനത്തിൽ, 1936-ൽ കമ്മീഷൻ സമർപ്പിച്ച റിപ്പോർട്ടിൽ ശാന്തി ദേവിയുടെ പുനർജന്മ അവകാശവാദം സത്യമാണെന്ന് കണ്ടെത്തി.
പിൽക്കാല ജീവിതം
ശാസ്ത്രീയമായ തെളിവുകളുടെ അഭാവം മൂലം ചിലർ ഈ വാദങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പുനർജന്മത്തെക്കുറിച്ച് ലോകത്ത് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ട കേസുകളിൽ ഏറ്റവും വിശ്വസനീയവും രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടതുമായ ഒന്നായി ശാന്തി ദേവിയുടെ കേസ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. പിന്നീട് ശാന്തി ദേവി വിവാഹം കഴിച്ചില്ല. തൻ്റെ കഥ വീണ്ടും പല ഗവേഷകരുമായി പങ്കുവെച്ചു. 1987 ഡിസംബർ 27-ന് അവൾ ലോകത്തോട് വിട പറഞ്ഞു.